گزارش ها، سیاست ها و قانون

حقوق و مسئولیت ها

طبق قوانین و قانون اساسی ایالت کالیفرنیا و بر اساس قوانین و قانون اساسی ایالات متحده، هر فرد دارای معلولیت رشدی دارای حقوق، حمایت ها و مسئولیت های مشابهی با سایر افراد است. این حقوق ممکن است به میل خود توسط هر فرد دارای ناتوانی رشدی اعمال شود، مگر اینکه قانون دیگری آن را محدود کند. این حقوق شامل، اما محدود به موارد زیر نیست:

​

I. حقوق دسترسی
​حق خدمات درمانی و توانبخشی. خدمات درمانی و توانبخشی باید پتانسیل رشد فرد را تقویت کند. چنین خدماتی باید از آزادی شخصی افراد محافظت کند و تحت شرایطی ارائه شود که حداقل محدودیت لازم برای دستیابی به اهداف درمان را داشته باشد.

• حق بر کرامت، حریم خصوصی و مراقبت انسانی.

• حق شرکت در یک برنامه آموزشی مناسب با حمایت عمومی، بدون توجه به درجه معلولیت.

• حق آزادی مذهبی و اعمال مذهبی، از جمله حق شرکت در مراسم یا امتناع از حضور، شرکت در عبادت یا عدم شرکت در عبادت.

• حق مراقبت و درمان فوری و مناسب پزشکی.

• حق تعامل اجتماعی و مشارکت در فعالیت های اجتماعی.

• حق ورزش بدنی و فرصت های تفریحی.

• حق رهایی از آسیب، از جمله محدودیت فیزیکی غیر ضروری، یا انزوا، داروی بیش از حد، سوء استفاده یا بی توجهی. دارو نباید به عنوان تنبیه، برای راحتی کارکنان، به عنوان جایگزینی برای برنامه، یا در مقادیری که با برنامه درمانی تداخل داشته باشد، استفاده شود.

• حق رهایی از رویه های خطرناک.

• حق برخورداری از خدمات وکالت، همانطور که توسط قانون پیش بینی شده است، برای حمایت و دفاع از حقوق مدنی، قانونی و خدماتی که هر فرد دارای معلولیت رشدی مستحق آن است.

• حق رهایی از تبعیض با محرومیت از مشارکت یا محرومیت از مزایای هر برنامه یا فعالیتی که صرفاً به دلیل داشتن یک فرد دارای معلولیت رشدی از بودجه عمومی دریافت می کند.

• حق دسترسی به دادگاه برای اهدافی از جمله موارد زیر، اما نه محدود به آنها:

  • برای حمایت یا دفاع از هر حقی که هر فرد دارای معلولیت رشدی مستحق آن است؛

  • زیر سؤال بردن تصمیم درمانی که بر این حقوق تأثیر می گذارد، پس از اتمام راه حل های اداری ارائه شده توسط قانون، در صورت وجود،

  • برای پرس و جو در مورد شرایط و ضوابط استقرار در هر مرکز مراقبت اجتماعی یا مرکز بهداشتی، یا بیمارستان دولتی، از طریق
    رای نامه habeas corpus، و برای اعتراض به قیمومیت یا نگهبانی، شرایط آن، و/یا فرد یا نهاد به عنوان سرپرست یا نگهبان منصوب می شود.

​

II. حقوق شخصی

هر فرد دارای معلولیت رشدی که در یک بیمارستان دولتی، مرکز مراقبت اجتماعی یا مرکز بهداشتی بستری یا متعهد شده است، دارای حقوقی است که شامل موارد زیر است، اما محدود به آنها نیست:

• نگه داشتن و اجازه خرج کردن پول خود برای نیازهای شخصی و اتفاقی.

•  برای حفظ و پوشیدن لباس خود.

• برای نگهداری و استفاده از وسایل شخصی خود، از جمله وسایل توالت.

• دسترسی به فضای ذخیره سازی فردی برای استفاده شخصی.

• برای دیدن بازدیدکنندگان هر روز.

• برای دسترسی معقول به تلفن ها، هم برای برقراری و هم برای دریافت تماس های محرمانه و هم برای برقراری تماس هایی که در صورت درخواست برای یک نفر انجام می شود.

• ارسال و دریافت مکاتبات باز نشده و دسترسی آماده به مواد نامه نگاری، از جمله هزینه پست کافی در قالب تمبرهای پستی ایالات متحده.

• برای امتناع از درمان تشنج الکتریکی ("ECT").

• برای امتناع از تکنیک های اصلاح رفتار که باعث درد یا تروما می شود.

• برای امتناع از جراحی روانی جراحی روانی به آن دسته از عمل‌هایی گفته می‌شود که در حال حاضر به عنوان لوبوتومی، جراحی روانپزشکی و جراحی رفتاری و سایر اشکال جراحی مغز شناخته می‌شوند، در صورتی که جراحی برای هر یک از اهداف زیر انجام شود:

  • اصلاح یا کنترل افکار، احساسات، اعمال یا رفتار به جای درمان یک بیماری فیزیکی شناخته شده و تشخیص داده شده مغز.

  • اصلاح عملکرد طبیعی مغز یا بافت طبیعی مغز به منظور کنترل افکار، احساسات، اعمال یا رفتار.

  • درمان عملکرد غیرطبیعی مغز یا بافت غیرطبیعی مغز به منظور اصلاح افکار، احساسات، اعمال یا رفتار زمانی که این ناهنجاری دلیل ثابتی برای آن فکر، احساسات، اعمال یا رفتار نیست.

  • سایر حقوق که توسط مقررات اداری هر سازمان فدرال، ایالتی یا محلی مشخص شده است.

    مرجع: بند 11152، کد دولتی.

    مرجع: بخش های 4423، 4473، 4503 و 4504، کد بهزیستی و مؤسسات.

​

III. محرومیت از حقوق برای "خوب"

محرومیت از حقوق به دلیل «علت خوب» توسط یک مرکز مسکونی دارای مجوز ساکنان تأسیساتی که توسط ایالت کالیفرنیا برای خدمت به افراد دارای معلولیت رشدی مجوز دارند، ممکن است دارای حقوق خاصی باشند که از آنها رد شده است. این حقوق خاص فقط تحت شرایط زیر قابل رد می باشد:

دارنده پروانه یا صاحب امتیاز می‌تواند به‌دلیل «موضوع خوب»، هر یک از حقوق ذکر شده در حقوق شخصی (الف) تا (ز) را از ساکنان رد کند. هیچ حق دیگری را نمی توان رد کرد مگر اینکه توسط سیستم دادگاه مجوز داده شود.

«علت خوب» تنها زمانی وجود دارد که دارنده مجوز صریحاً به این نتیجه برسد که:

• اعمال حق خاصی که به دنبال انکار آن است، برای فردی که در غیر این صورت حق اعمال آن را دارد، زیان آور خواهد بود. یا

• شواهدی وجود دارد که نشان می دهد حق خاصی که به دنبال انکار آن است، در صورت اعمال آن فرد، به طور جدی به حقوق دیگران تجاوز می کند. یا

• در صورت عدم سلب حق خاص، مؤسسه یا تأسیسات آسیب جدی به کارخانه فیزیکی متحمل خواهد شد. و

• هیچ وسیله محدودتری برای حفاظت از منافع خاص ذکر شده در (1)، (2) یا (3) این بخش وجود ندارد.

دلیلی که برای توجیه انکار به دلیل موجه از هر حقی استفاده می شود باید به حق خاصی که انکار شده مربوط باشد. حقی را نباید به عنوان یک اقدام تنبیهی دریغ یا انکار کرد و همچنین هیچ حقی را امتیازی برای کسب در نظر نگرفت. یک روش درمانی، رویکرد یا طرح نباید دلیل خوبی برای انکار هر یک از حقوق مشخص شده در این فصل باشد.

​

در زمانی که هر گونه انکار علت موجه شروع می شود، شخصی که از هر گونه حقی محروم می شود باید از حق:

• از طریق رویه شکایت یا فرآیند رسیدگی عادلانه ارائه شده در بخش‌های کد رفاه و مؤسسات 4700-4725، نسبت به مبنای رد درخواست تجدیدنظر کنید.

• خودداری از تسلیم انکار حق به دلیل موجه و تخلیه تسهیلات (در صورتی که مقیم فردی باشد که قانوناً حق دارد به میل خود از تأسیسات خارج شود).

مرجع: بند 11152، کد دولتی؛ و بند 4416 قانون رفاه و مؤسسات.

مرجع: بخش‌های 4503، 4504 و 4648 (ب)، کد رفاه و مؤسسات.

IV. رویه شکایت

یک روش شکایت برای مشتریان یا نمایندگانی که برای مصرف کننده ای عمل می کنند در دسترس است که معتقدند یک مرکز منطقه ای، مرکز توسعه یا ارائه دهنده خدمات از حقی که مشتری مستحق آن است سوء استفاده، مجازات تنبیهی، یا به طور نادرست یا غیرمنطقی رد شده است. ارجاع اولیه هرگونه شکایت به مدیر مرکز منطقه خواهد بود. در صورتی که مصرف کننده در مرکز توسعه ایالتی سکونت داشته باشد، شکایت به مدیر مرکز توسعه دولتی می شود. مدیر مکلف است ظرف مدت 20 روز به شکایت رسیدگی و پیشنهاد کتبی را ارسال کند. اگر شکایت حل نشد، مراحل اداری اضافی در دسترس است. هماهنگ کنندگان خدمات از حقوق مصرف کنندگان دفاع می کنند. وکالت تعاریف زیادی دارد، اما مسلماً مستلزم درک و آگاهی از حقوق همه شهروندان، توانایی تشویق و حمایت از اجرای این حقوق در هر شرایطی و تمایل به مداخله مناسب در مواقع ضروری است.

​